Something old, something new......

Is het een hele tijd stil op dit blog en dan start het zomaar met een oud Brits gedichtje voor een bruid... YDéé is toch al een aantal jaren getrouwd? Heeft zij haar manlief ingeruild voor een jonger exemplaar? Vragen, vragen? Verwarring alom.
YDéé en manlief zijn nog altijd gelukkig getrouwd en hebben het best naar het zin zo samen. In de tijd dat dit blog heeft liggen sluimeren, zijn er best een aantal creatieve dingen geproduceerd. Om het gemaakte tafelkleed zomaar klakkeloos op te schrijven, vindt YDéé een beetje suf en daarom wil zij er iets aan vast plakken. Vandaar het Britse gedicht:

 Something old,

     Something new,

Something borrowed,

     Something blue,

And a silver sixpence is her shoe.

Er zullen best wat verschillende betekenissen aan dit gedichtje gekoppeld zijn en mijn interpretatie hoeft helemaal niet de juiste te zijn.
Voor mij staat het oude voor continuïteit, het nieuwe voor optimisme en hoop voor de toekomst, het geleende staat voor steun van familie en vrienden, het blauw staat voor bescheidenheid en trouw en als laatste staat het zilveren munststuk voor rijkdom.

En dan nu mijn interpretatie naar het tafelkleed:
Op de Weversmarkt in Hoorn dit jaar vonden Helen en ik naast de kraam van Joke Hardenbol allerlei interessante stukken textiel. Helen viste een lange lap uit de bak en Joke vertelde dat dat een antiek stuk stof was. Ik zag meteen een project! Iets ouds... 
De lap bij Helen door midden geknipt, evenals twee moltons van de logeerbedden, en met de vakkundige hulp van die lieve naaijuf twee overzichtelijke grote lappen textiel genaaid! 
Iets geleends!
Daarna een sessie draadjes therapie bij Wonderfil. Eerst de twee enorme lappen in het midden aan elkaar gespeld om vervolgens met een wat dikker Egyptisch gemêleerd katoen met de sappige naam Frutti met een grote rechte steek het mooie antieke stuk textiel aan de molton vast te stikken. 
Iets nieuws!

 

Het mooie Wonderfil garen geflankeerd door een kattenhaar...

De kleur van het kleed is niet echt blauw, maar meer wat groenig. In het Frutti garen zit wel blauw, dus nu maar hopen in alle bescheidenheid dat het kleed ons trouw zal dienen! Toch een beetje blauw!
Maar hoe zit het nu met dat muntstuk? 

Een boventransportvoet neemt alle lagen stof gelijkmatig mee

Zo'n hele grote lap van meer dan 2 meter lang en 1,5 meter breed is geen pretje om in lange banen door te stikken. Gelukkig heb ik een fantastische Bernina naaimachine die veel ruimte biedt en heb ik tweedehands een boventransportvoet kunnen aanschaffen. Wat een kostbaar gereedschap! Dat maakt het naaiende leven een stuk aangenamer! Het tafelkleed is gereed en is klaar om de buitentafel te sieren en rijkelijk gedekt te worden. Wat een rijkdom!

 

Misschien is het volgend jaar ook wat onkruid weg?

Nu weer wachten op het aangename weer om buiten met manlief te gaan genieten op het terras aan tafel met het oude/nieuwe kleed.