Friemel tekeningen

Het afgelopen jaar in december heb ik op dit blog een bericht geplaatst over het tekenen van Zentangles(R). Nu alweer een aantal lessen verder en bij de fotopolymeertechniek natuurlijk ook een Zentangle product van mijzelf gebruikt. Dus hoog tijd om wat van deze techniek van mijzelf te laten zien.
Eerst maar het origineel wat voor de afdrukken met de fotopolymeertechniek is gebruikt.

Mijn originele friemel tekening

In de lessen van Maria komen eerst altijd een paar nieuwe Zentangle(R) patronen aan de orde, die worden gevolgd met de opdracht er iets mee te gaan doen.
In mijn friemel tekening (dit vind ik een betere benaming voor mijn creatie) heb ik eerst met bierviltjes kaders aangegeven waar de patronen in moesten komen. De opdracht bestond uit het tekenen van patronen in een raster en hetzelfde patroon getekend zonder raster en vice versa. Hier en daar is dat wel terug te vinden, maar ik heb ook het één en ander opgevuld met eigen verzonnen friemels. Ach, voor een beginneling niet gek!

De afgelopen twee lessen reed mijn vriendinnetje E. met mij mee en als bedankje hiervoor kreeg ik van haar een pakketje om een bal mee te maken.
Oké, dat werden 20 verschillende patronen .... Op zich viel het formaat wel mee en dat is qua tijd wel handig, maar dat tekenen op de vierkante millimeter is toch ook wel een hele uitdaging!

20 verschillende patronen

De volgende stap is het rillen van de vouwlijnen en heel veel gepriek met lijm. Bovendien is het ook wel handig om je hersens erbij houden zodat er in de juiste volgorde geplakt wordt, want het was de bedoeling om een bal te krijgen! Al met al is het gelukt en dan had ik ook nog een zilverkleurig lintje bewaard om de bal aan op te hangen. Geeft toch een feestelijke uitstraling ....
Voila, zie hier het resultaat:

De uiteindelijke bal

De bal hangt om kat technische redenen behoorlijk hoog in de woonkamer, waardoor de bovenste vijf patronen niet echt zichtbaar zijn, maar dat mag de pret niet drukken.
Bedankt lief vriendinnetje E. voor het creatieve cadeau!

Al het begin is moeilijk .....

Even een keer wat wijsheden, uitdrukkingen en zulks meer in dit epistel gooien.
Van de workshop fotopolymeertechniek mochten wij de belichte koperplaten meenemen om eventueel nog wat afdrukken te maken. Zo gezegd, zo gedaan: de platen meegenomen naar Imag-ine in Eindhoven en ingesmeerd met inkt en onder de pers afgedrukt op lapjes katoen.
Dus met een aantal lapjes naar de naailes van prutsdesign getogen om daar even een etui voor mijn Zentangle stiften te maken. Appeltje, eitje; dat moet toch lukken in een avond. Toch?
Nee, dus! Is dat nou die hoogmoed die voor de val komt? Mijn lapjes waren niet helemaal van het juiste formaat om er een geschikt etui van te maken en er moest natuurlijk ook een voering in komen en de naden moesten natuurlijk netjes weggewerkt zijn en er moest zo'n sierrits opgenaaid worden ....
Als je uitgaat van een rechthoek is het natuurlijk wel zaak dat je de lengte en breedte niet met elkaar verwisselt. Bovendien is het ook wel handig als de hoeken exact 90 graden zijn en het geheel dus recht is ....
Oeps! Ben ik niet groot geworden met: "skeve dingen piesen ook?"
De tweede avond bij pruts had ik dan eindelijk twee rechte lappen en zat de rits goed gespeld. Geduld is een schone zaak!
Thuis ben ik er maar eens goed voor gaan zitten, de aanhouder wint over het algemeen.
Na heel wat keren uithalen en weer van vooraf aan beginnen en een stukje papier gevouwen en geplakt om de juiste vorm te krijgen, kreeg dit domme blondje een lumineus idee. Een rest lap katoen pakken en daar een etui van proberen te naaien. Jeetje, het leek het ei van Columbus wel. Eindelijk ging er een zwak lichtje bij mij flakkeren en kon het toegepast worden. Nog wel wat lostornen, omdat er toch weer iets dubbel zat. Tada, eindelijk een etui! Nog niet helemaal zo als het wezen moet, maar zoals de titel al suggereert: alle begin is moeilijk!

Het patchwork is hier aan de onderzijde duidelijk zichtbaar

De sierrits

Al met al lekker bezig geweest, maar dat houdt je van de straat! Oefening schijnt "kunst" te baren, dus uit nog meer restlappen zullen nog wat "oefen etuis" geproduceerd worden.

Fotopolymeer

Zo is het een tijdje behoorlijk rustig met berichten op het blog en dan ineens twee publicaties kort achter elkaar... Chaotisch typetje die YDéé!

Vorig weekend met manlief twee dagen lang ondergedompeld in de fotopolymeertechniek. Daarvoor waren wij afgereisd naar Kessel in België waar Atelier Blauwhof staat. Prachtige ruimte in een rustige groene omgeving. Het atelier is voorzien van alle materialen voor veel verschillende grafische technieken, drukpersen, doka met belichtingsapparaat; eigenlijk teveel om allemaal op te noemen. Slapen op zolder boven de atelierruimte of boven de eetkamer welke in het midden een geweldig mooie grote open haard heeft.
Een allerhartelijkste ontvangst door Kitty en Christiaan die heerlijk koken en ons hebben verwend met fantastische tussendoortjes. Alles vers bereid met veel producten van eigen kweek.
Tot zover de entourage.
Wij kwamen natuurlijk ook om een nieuwe techniek te leren! Daar was Petra Tolboom onze deskundige docente voor aanwezig. Heldere uitleg over de fotopolymeertechniek: een etstechniek die veel minder tijd kost dan het normale etsen en verder als groot voordeel biedt dat er niet zoveel agressieve middelen gebruikt hoeven te worden. Dus een kleinere belasting voor het milieu en dat is, vind ik persoonlijk, toch ook wel heel belangrijk.

De werkwijze:
Een koperplaat eerst met schuurpapier wat polijsten, vervolgens met zeep ontvetten, in een donkere kamer de fotopolymeerlaag aanbrengen, even laten drogen en deze lichtgevoelige plaat zolang als nodig in het donker bewaren. Dan de geprepareerde plaat overbrengen naar de doka met het spannende belichtingsapparaat. De gewenste tekening of foto of wat dan ook die overgebracht is op een transparant op de lichtgevoelige koperplaat leggen en dan volgen er interessante geluiden, open- en dichtslaande deuren begeleid door knipperende lampjes van het apparaat waar een UV-lamp in zit. De belichte plaat in een soda oplossing badderen (de tekening is dan natuurlijk wel van de plaat verwijderd) en dan zie je de afbeelding langzaam koperkleurig op de plaat verschijnen. Nog even naspoelen met water en het proces stoppen met azijn, waarna de plaat even lekker kan zonnen en diepblauw verkleurt. Dan kan de plaat ingeïnkt worden, even oppoetsen en afdrukken maar!
Leuk, leuk! Wij hadden de smaak goed te pakken gekregen. Petra heeft ons al doende behoorlijk wat tips gegeven en wat aardige mogelijkheden geleerd.

Als eerste afbeelding heb ik een Zentangle tekening van mijzelf gebruikt. Het origineel zal in een ander bericht wel aan de orde komen. De achtergrond vond ikzelf wel apart en daarmee heb ik een nieuwe drukplaat gemaakt en heb daar wat apartigheden op getest.

ZIA: Zentangle Inspired Art heet dit officiëel

Zelfde tekening, maar dan andere kleuren en met een achtergrond

Ander kleurschema; opgebouwd uit drie drukgangen (dus ook drie platen)

Zelfde achtergrond als bij de ZIA, maar nu met apartigheden

Manlief heeft eerst een tekening van ons blafbeest gebruikt en één van onze katten. Hij was daar niet zo tevreden over, maar bij het in inkten van deze plaat zag hij op de onderliggende krant een zwartwit foto van een kunstwerk van Goya die hem zeer aansprak. Dit is zijn volgende ontwerp geworden en zie hier het resultaat:

Slapend blafbeest, dito poes, ogen van YDéé

Kattengevecht; losjes geïnspireerd op Goya

Al met al een zeer enerverend weekend, heerlijk gegeten, creatief bezig en knoert gezellig! Voor herhaling vatbaar.

Winterse taferelen

Of ik ben dit keer voor de uitzondering extreem vroeg of ik ben zoals wel vaker gebeurt rijkelijk aan de late kant. Namelijk net twee quilts afgemaakt met een kerstman en eentje met een kleumende sneeuwpop. Kerst en winter laten nog even op zich wachten.
Deze quilts had ik allebei als pakketje van Annemiek gekregen om als voorbeeld voor haar stand met handwerkproducten en stoffen van Tambani te maken.
Volgens de beschrijving worden de quilts geheel met de hand geappliceerd. Ja, daar ben ik niet van of nog populairder gezegd: dat is niet mijn ding! Dus gewoon met vliesofix aan de gang; knippen, plakken door strijken en vervolgens met een kleine cordonsteek met de naaimachine (!) op de ondergrond vastgenaaid.
Als eerste de kerstman onder handen genomen:

Het enige handwerk in dit quiltje zijn de ogen en het belletje aan de muts

Niet helemaal conform het voorbeeld uitgevoerd, maar dat werd met de sneeuwman nog erger!
Als je quilt nummer één in elkaar hebt gezet, weet je natuurlijk wat je doen moet en hoef je geen beschrijving meer te lezen! Toch?
Oeps! Waar stond dat asterisk tekentje voor? Ai, schuin van draad ..... Bij mijn interpretatie van deze quilt loopt het ruitje enigszins recht, maar in het voorbeeld liep hij keurig diagonaal .... Ook een klein meetfoutje gemaakt. De oplettende kijker kan in de ondergrondlap (links) een naadje zien lopen.
Pff ...

Toch wel een vrolijke sneeuwpot

Het vogeltje in de linkeronderhoek heb ik iets enthousiaster in het beeld geplaatst en het heeft als stofje voor zijn lichaam een restje uit het kerstmanpakket gekregen. Vond ikzelf iets sprekender.

Beide pakketjes heb ik nog maar net gekregen van Annemiek. Dus als uitzondering op de regel ben ik dit keer waanzinnig vroeg!