Van smurfensnot tot pauw

In 2013 was ik van plan om in Veldhoven bij Wilma's Hobby van Powertex twee pauwen te maken. Helaas door de o zo bekende familiaire omstandigheden ging dit toen niet door. Nu vond ik het wel tijd geworden om dit plan toch maar daadwerkelijk tot uitvoer te brengen onder het mom van een cadeau voor mijn verjaardag. Je moet je smoes toch altijd klaar hebben liggen en een beetje leuke verpakking hiervan doet het meestal wel goed...

Het is alleen niet helemaal duidelijk van wie dit cadeau afkomstig is, maar dat is een kleine bijkomstigheid!

Goed aan de slag! Wilma heeft gelukkig al wat voorbereidend werk verricht. Dus er stonden twee stenen met een pielk erin geboord klaar, evenals de lichamen en koppen van piepschuim en in elkaar gedraaid stevig electra draad voor de nek. Rollen aluminiumfolie, schilderstape en stukken textiel lagen verder op tafel.

Helaas heb ik van de tussenstappen slechts één foto geknipt, zodat de lezer dezes het met alleen de beschrijving moet doen. YDéé blijft, ondanks het voorzichtig wuiven van Sarah aan de horizon, toch nog altijd blond. Bovendien ga je daar dan natuurlijk ook naar gedragen! Dit terzijde.

Op de pielk (dit was echt zo'n woord van mijn vader) het piepschuimen lijf plaatsen, gedraaide draad hierin steken en daar de kop weer in vast prikken. Nek en pielk met aluminiumfolie omwikkelen, vastplakken met schilderstape en dan starten met het "vieze" werk!

De SMURFENPAP!

Het ingrediënt voor de smurfenpap!

Gargamel had samen met Azraël eindelijk die smurfen voor mij te pakken gekregen! Met zijn allen in de staafmixer tot pulp vermalen en klaar was mijn Powertex badje voor de lapjes katoen.

Naar verluidt, zijn er toch een aantal smurfen gespaard gebleven en zijn deze smurfen in staat om de populatie weer in oude proporties terug te brengen. Alle onmogelijke en irritante karakters van dit volk zijn dus niet verloren gegaan voor komende generaties.

Dat smurfensnot plakt en kleeft behoorlijk en hecht uitstekend aan het textiel, maar ook handen en nagels! Dit was ik even vergeten toen ik de lapjes in de blauwe smurrie doopte en lekker aan het kneden en uitknijpen was. Bijna alles went!

Het geraamte van de pauw in wording bekleden met de in textiel gedrenkte vermalen smurfenpopulatie.

De smurfenpauwen in wording

 Het was de hoogste tijd voor een simpele, maar voedzame maaltijd. Vandaar dat ik mijn handen moest wassen en deze foto heb kunnen maken. Na deze goedverzorgde lunchpauze de beesten van vleugels voorzien, de kop bekleed met een soort klei (ook weer aangemaakt met de smurfenmassa), tandenstokers in de kop gestoken voor ondersteuning van de snavel en tentakels op de kop. Van klei een dun plakje rollen en daar ogen uitknippen om in de verenstaart te plakken. Vervolgens met een kwast de blauwe beesten, die bij droging steeds donkerder kleurden van een groenige laag voorzien. Nog wat zwart en goud in de kleiogen aanbrengen en van de oorspronkelijke smurfen was gelukkig niets meer terug te vinden!

Het eindproduct

Eigenwijs smoelwerk met tandenstokers op de kop

Detail van een oog

De twee beesten staan nu in huis op een kat veilige plaats te drogen en zullen na zo'n 6 weken helemaal gehard zijn. Regen zal deze vogels niet deren, zodat zij in augustus gezellig buiten op het terras kunnen gaan staan te pronken.

Wilma bedankt voor de fijne dag! Voor herhaling vatbaar.